یادگار اسمت روی دستم به کنار...
من نقره داغ رگبار خنده هایت مانده ام پری...
سخت است این حرف ولی چشم خدا هم خیس است به حال من
چه قد سخته...
چراباید اینجوری باشه؟؟؟
پریییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی؟؟؟؟؟
انگارراستی راستی تنها شدم....
پری کجایی؟؟؟؟
نمیتونم
طاقتشو ندارم
دارم دیوونه میشم
خدا بش بگو
دیگه به هیچکس اعتماد ندارم...اعتباری هم نیست
خدایا بیا با هم قدم بزنیم...
باران از تو سیگار از من...
اینجا به جز دوری تو چیزی به من نزدیک نیس...
تو شبیه عطر نایاب‌ترین گُل جهان
میان رقص باد
به خلوتم ریختی
و من، ـ مترسکِ تنهای باغ ـ
اسیر دست باد شدم
بی‌آن‌که بدانی......